WAT IS NOU NOG GELUK?

De één vindt geluk waar de ander het nooit zal zoeken en de ander is eigenlijk helemaal niet zo bezig met ‘geluk’. Wellicht is het de leeftijd of misschien is het een (langdurig) helder moment, maar ik stel mijzelf de laatste tijd nogal opvallend vaak de vraag of ik nou eigenlijk wel gelukkig ben of niet. Een vraag waar ik mijzelf overigens tot op de dag van vandaag nog steeds geen antwoord op heb kunnen geven.

Want hoe beantwoord ik een vraag als de vraag niet helemaal helder is? Want geluk, sja, wat is nou eigenlijk geluk? Wat is er nou nog eigenlijk over van heel het begrip ‘geluk’? Ooit leerde ik wat geluk inhield, ervaarde ik wat geluk inhield. Een aantal jaar (lees: 10 jaar) verder heb ik het idee dit anders te ervaren dan dat ik dat toen deed, overduidelijk anders zelfs.

Met het jaar worden de zorgen meer, wordt het stressgehalte door meerdere factoren hoger en hoger en wordt er van allerlei kanten van alles van ons verwacht. We slapen slechter,  we werken steeds langere (en meer) dagen en het liefst doen we veel meer dan dat we aankunnen, zolang we maar niemand teleurstellen. We rennen onszelf overduidelijk voorbij waarbij we onszelf soms heel even verliezen maar onszelf gelukkig snel weer bij elkaar rapen, want ja, we moeten eenmaal presteren en opgeven is natuurlijk absoluut geen optie. Best wel iets wat op zich, ergens, misschien, wellicht ons ‘geluk’ naar een zeer laag niveau tilt.

Geluk veranderd door de jaren heen, 15 jaar geleden werd ik gelukkig van een Furby, nu word ik intens blij van het delen van een fles wijn met personen waar die een lach op mijn gezicht bezorgen en intens gelukkig zelfs van een dag dierentuin met familie. Toch kan ik de vraag niet beantwoorden. Heb ik redenen om gelukkig te zijn? Ja, absoluut. Ben ik gelukkig? Werkelijk geen idee.

Ooit leerde ik dat het hebben van een thuis, een thuis waar liefde en warmte centraal staan, geluk is. Ooit leerde ik dat familie, gezondheid en vriendschap, geluk is. En ook leerde ik ooit dat het kunnen zijn wie je wil zijn, geluk is. Al leerde ik afgelopen tijd dat precies zijn zoals andere, dat dat juist geluk is. En ook leerde ik dat een hoge status op het sociale netwerk, geluk is. Schijnbaar.

Als ik het antwoord op de vraag baseer op wat ik vroeger ooit leerde, is mijn antwoord ja. Als ik mijn antwoord baseer op wat ons tegenwoordig schijnbaar ‘geluk’ zou moeten maken, is mijn antwoord nee. Ik kan mij beter de vraag stellen: wat is nou nog ‘geluk’?. Want het begrip ‘geluk’ zijn we duidelijk al jaren geleden uit het oog verloren.