
Sinds ik de 25 passeerde hoor je mij (bijna) alleen nog maar klagen over hoe oud ik ben/word en wat ik in aaaaal die jaren dat ik al leef precies niet bereikt heb. Maar misschien is oud worden nog helemaal zo erg nog niet, we zouden natuurlijk allemaal de 85 wel willen halen, maar je snapt wat ik bedoel, het oud zijn. De katers worden als maar groter worden en de kans dat je mij ieder weekend in de club vindt als maar kleiner, daar heb ik mij ondertussen maar eens bij neergelegd. Toch zal, net zoals bij deze oma’s, er altijd een kleine badass in mij blijven schuilen die (als ik deze foto’s te moet geloven) best eens naar buiten mag komen. Stelt me best wel gerust.

What do you think?